Η Άννα βίωσε από μικρή το θάνατο και την αναγέννηση και από πολύ νωρίς έμαθε τον έρωτα σε κάθε του μορφή, από την καλή και από την ανάποδη. Στο βιβλίο της «Γιατί δεν έχω σαν το δικό σου, μαμά;» περιγράφει συγκλονιστικά όλα αυτά τα βίαια, τα σκληρά αλλά τις καθοριστικές επιλογές που την οδήγησαν εδώ που είναι σήμερα. Η Άννα μας δέχτηκε στο σπίτι της και μίλησε για τον έρωτα που καθόρισε σε μεγάλο βαθμό τη ζωή της, πληρωμένο και μη, τον έρωτα που έχει πόνο και μπορεί να κρατήσει ακόμα και λίγα λεπτά…
Αν σε ρωτήσουν ποια είναι η Άννα, τι ιδιότητες θα έδινες στον εαυτό σου;
Δεν θεωρώ τον εαυτό μου συγγραφέα με ένα βιβλίο και μάλιστα αυτοβιογραφικό. Κι αρθρογράφος, ακόμα, δεν έχω γίνει εντελώς. Ούτε πόρνη εν ενεργεία είμαι για να το πω με περηφάνια, όπως ήμουν πριν από τέσσερα χρόνια. Θα πάρω κανένα πελάτη όταν δω τα πολύ ζόρια μου και πολύ επιλεγμένα. Μάλλον, θα έλεγα, ότι είμαι απλά άνθρωπος.
Ελληνίδα;
Όχι αυτό μου κάνει πολύ πατριωτικό.
Πόσο έχει αλλάξει η σεξουαλική συμπεριφορά των ανδρών από τον καιρό που ξεκίνησες τη δουλειά αυτή, μέχρι σήμερα;
Επειδή μέσα σε αυτά τα χρόνια άλλαξα και εγώ λόγω της επέμβασης, θα σου μιλήσω από μαρτυρίες πιο πολύ. Η σεξουαλική συμπεριφορά των Ελλήνων μέσα στο χρόνο άλλαξε κάθετα, πάρα πολύ. Έγιναν πιο πολυσυλλεκτικοί ως προς τις εμπειρίες τους, πιο απελευθερωμένοι σεξουαλικά -όχι κοινωνικά-, έχασαν τις ενοχές τους. Διατείνομαι ότι η ομοφυλοφιλία υπάρχει σε όλους, μπορεί να σου εμφανιστεί κάποτε μπορεί και ποτέ, εξαρτάται από το πότε θα εμφανιστεί ο διαολάκος να στη βγάλει. Μέσα στο χρόνια οι γκέι είναι πιο πολύ εκδηλωμένοι. Η κοινωνία, από την άλλη, δεν έχει υπάρξει ξανά τόσο συντηρητική. Επειδή φοβήθηκε, τρόμαξε από αυτή την απελευθέρωση. Όλοι αναρωτιούνται ‘μα που ήταν κρυμμένοι’; Είναι υποκριτικό καθαρά. Φοβούνται μην τύχει στο δικό τους το παιδί, μην τύχει στον άντρα τους. Λένε οι γυναίκες ‘δεν θα μείνει κανένας άντρας και για μας;’ Οι άντρες πάντα έκαναν ό,τι ήθελαν στο κρεβάτι. Επίσης παίζει πολύ με το θέμα του dominant (κυριαρχίας). Θέλει ψάξιμο αυτή η υποδούλωση που ζητάει ο άντρας. Όταν είχα το στούντιο, πριν κάποια χρόνια, σκεφτόμουν να φτιάξω ειδικό δωμάτιο για αυτούς τους πελάτες. Απλά δεν το ’χω. Υπήρχαν πολλοί που ζητούσαν ξύλο, υποταγή, διαταγές, να γίνουν σκλάβοι, δεν σ’ ακουμπάνε. Γιατί σου λένε να τους ζητήσεις να μην σ’ ακουμπάνε. Οπότε αυτοί είναι οι καλύτεροι! Δίνεις διαταγές, ρίχνεις και ξύλο αν έχεις νεύρα, ξεσπάς, μια χαρά. Με πρόλαβε η κρίση και δεν το έκανα.
Πάντως, δεν πιστεύω ότι υπάρχει άντρας που σε παρέα θα παραδεχόταν ότι θέλει να δοκιμάσει με άλλον άντρα.
Jamais. Ποτέ ποτέ. Φοβούνται, ντρέπονται. Άλλωστε, δεν θα ’ταν καλό ούτε να φτάσουμε στο άλλο άκρο, να βγαίνουμε έξω και να λέμε εδώ και εκεί ‘Α, είμαι πουστάρα, Α, κάνω dominant’.
Ναι, αλλά οι γυναίκες το κάνουν.
Το κάνουν γιατί έχουν μια λανθασμένη απελευθέρωση κι αυτές. Με αυτό τον τρόπο, έχασαν εντελώς το παιχνίδι. Οι ανόητες. Sex and the city στην πολύ κακή του εκδοχή. Έφτασαν στο σημείο να γαμιούνται με το καλημέρα. Πολλά κορίτσια. Και νέα. Γιατί χάθηκε το φλερτ; Ακούγομαι πουρίστικη, το ξέρω, αλλά το φλερτ είναι πηγή ζωής και όσο πιο έξυπνο είναι, τόσο πιο πολύ σε εξιτάρει. Και μετά το λες και το ‘ναι’.
Μήπως η απαγόρευση για το προγαμιαίο σεξ έφερε τη κατάσταση σε αυτό το σημείο;
Λανθασμένη επανάσταση. Επαναστάτριες χωρίς αιτία. Γιατί οι ίδιες τώρα αναρωτιούνται πού πήγαν οι άντρες και γιατί τις έχουν μόνο για γαμήσι. Μα χρυσή μου, αν του κάθεσαι από το πρώτο βράδυ στο αμάξι μετά το ποτό, πώς να τον κρατήσεις; Και μου το λένε πολλοί άντρες πελάτες και φίλοι. Από την άλλη, πάντα αυτή με την οποία θα σε απατήσει ο άντρας σου θα είναι χειρότερη από εσένα. Θα ’ναι πιο τσουλί. Πιο δεύτερη. Δεν τους καταλαβαίνω τους άντρες. Είναι από άλλο πλανήτη.
Το να πάει κάποιος με άλλον άντρα μπορεί να το καταλάβει κανείς, τι είναι αυτό όμως που κάνει έναν άντρα να πάει με μια τρανσέξουαλ;
Πάντα με ταλανίζει το ερώτημα γιατί να πάει ένας άντρας με μια τρανσέξουαλ. Δηλώνει ότι έχει ομοφυλολοφυλικές τάσεις; Αυτό το στήθος, το μακιγιάζ και το μακρύ μαλλί και από κάτω το στιλιάρι. Κάτι υπάρχει εκεί. Πάντα αισθανόμουν γυναίκα και δεν λειτούργησα ποτέ σαν τρανσέξουαλ. Είναι περίεργο να νοιώθεις γυναίκα και να μην μπορείς να το εκφράσεις σωματικά. Είναι μια εμπειρία πολύ άσχημη. Σπάνια άντρας στη ζωή μου έχει δει το μόριο μου. Το σιχαινόμουν, ντρεπόμουν, το είχα κάνει λάστιχο και το έκρυβα. Δεν ήμουν καλά μ’ αυτό. Καθώς με τα χρόνια άλλαξαν τα σεξουαλικά ‘θέλω’ των αντρών, άλλαξε και η σεξουαλικότητα των τραβεστί. Η ζήτηση ανέβηκε. Άρα, κάποιοι τραβεστί που δεν χρησιμοποιούσαν το μόριό τους, άρχισαν να το χρησιμοποιούν και τώρα πια ακούω ότι το χαίρονται και τους αρέσει. Μπορεί να ανακάλυψαν και μια άλλη σεξουαλικότητα έτσι. Και είναι καλό να το χαίρονται, γιατί εγώ δεν το χαιρόμουν. Λειτουργούσα πρωκτικά, κι ερχόμουν σε οργασμό με περίεργους τρόπους –τριβόμουν στα σεντόνια- για να μην δει ο άλλος το μόριό μου. Δεν ήταν απελευθερωμένο το σεξ. Ακούω κορίτσια που γουστάρουν να πηγαίνουν με γκέι. Η διαφοροποίηση της σεξουαλικότητας των αντρών έφερε αλλαγές στα πάντα. Πώς οι τραβεστί από τόσο σεξουαλικά, θηλυπρεπή πλάσματα έγιναν Βελιγκέκες; Από τότε που ξεκίνησα ήταν τέτοιο το ‘φυζίκ’ μου, που δεν μου ζητούσαν ενεργητικό ρόλο. Ήμουν και μικρό σε ηλικία, μου έλεγαν «τι γυρεύεις εσύ εδώ»;
Γιατί υπάρχει τέτοιο μένος για τους τραβεστί;
Ακόμα και από τους γκέι υπάρχει μένος προς τους τραβεστί. Είναι ξεκάθαρα ομοφοβική συμπεριφορά. Για να μην γενικεύουμε όμως, ο άντρας έχει μένος με τους γκέι και τις τρανς γιατί νοιώθει ότι θίγεται το φύλο του. Κι αυτό οδηγεί σε παραπέρα καταστάσεις: σε λεκτική βία, βία ή ακόμη και υποτιμητικά και άσχημα βλέμματα.
Άκουγα κάποιον πολιτικό-αρχηγό κόμματος να λέει ότι δεν τον πειράζει να είναι ο άλλος γκέι, αρκεί να μην φαίνεται. Αναφερόταν στους υποψήφιους βουλευτές του κόμματός του.
Πάλι, λοιπόν, μιλάμε για ντροπή. Και όλη αυτή η ντροπή που κρατάει ο άλλος μέσα του, που θα την ξεσπάσει; Ποιο είναι το πιο εύκολο θύμα; Δεν είναι μια τρανς στο δρόμο; Ακόμα και μέσω ίντερνετ οι άνδρες στήνουν ανελιπώς. Σου κανονίζει κάποιος ραντεβού και σε στήνει επί τούτου. Αυτός υποτίθεται ότι σε τιμωρεί εκείνη την ώρα. Μπορεί να σου ακούγεται απλό, αλλά όταν με πάρει κάποιος και μου πει ότι θα έρθει την τάδε ώρα, θα μακιγιαριστώ, θα συγυρίσω, θα ακυρώσω όπου έχω να πάω, θα φροντίσω να μην έρθει κανείς σπίτι. Και τελικά δεν έρχεται. Μπορεί να σου κλείσουν ακόμα και ραντεβού σε ξενοδοχείο και να μην έρθουν. Τρίτο στάδιο: να κάνει σεξ μαζί σου και να σε χτυπήσει, να μην σου δώσει τα χρήματα. Στις τραβεστί συμβαίνει πιο συχνά. Για όλα φταίει η κρυφοομοφυλοφυλία. Επιμένω, κι ας γίνομαι γραφική.
Οι πιο πολλοί δεν παραδέχονται την ομοφυλοφιλία τους, ούτε στον εαυτό τους.
Μεγάλη δουλειά να το παραδεχτείς στον εαυτό σου. Μου έχει τύχει περίπτωση με κάποιον που μου ζητάει να του βάλω δάχτυλο «Αλλά σιγά σιγά, γιατί είναι η πρώτη μου φορά», μου λέει, και πάω εγώ σιγά σιγά και το ρουφαει όλο μου το χέρι, κόντεψα να μπω ολόκληρη μέσα. Άλλος μου λέει «δεν είμαι πούστης και ξέρεις γιατί δεν είμαι; Γιατί δεν έχω πάει με άντρα ποτέ». Βρίσκω λογικό οι άντρες να ζητούν να τους βάλεις δάχτυλο, γιατί είναι ερωτογενής ζώνη. Τώρα, αν σου ζητήσει αύριο να του βάλεις δονητή, μάλλον πρέπει να ψαχτεί λιγάκι. Όταν μια γυναίκα βάζει δάχτυλο σε έναν άντρα τον έχει υποχείριο, τον κρατάει. Τον κάνει ενοχικό, μην τον προδώσει, μην το πει στους φίλους του. Εγώ από τον προστάτη ερεθίζομαι. Όταν κάνω σεξ στα τέσσερα, και είναι δυνατό, ικανοποιούμαι γιατί βρίσκει στον προστάτη.
Εσύ ως transgender, τον οργασμό πώς τον αισθάνεσαι;
Εξωτερικά μόνο. Εσωτερικά, υπάρχει ένα δέρμα μόνο, ένας επίκτητος κόλπος.
Όταν λες εξωτερικά;
Με απολήξεις νεύρων που βρίσκονται στην σωστή θέση, ώστε να είναι κοντά στην ουρήθρα. Αισθάνομαι τον οργασμό. Αυτός ο μύθος έχει σβήσει. Είναι λίγο δύσκολο λόγω ηλικίας να έρθω σε οργασμό. Μεγαλώνουμε. Και αν κάποια παιδιά δεν αισθάνονται τον οργασμό είναι επειδή έχουν κάνει για λάθος λόγους την επέμβαση. Είναι εγκεφαλικό το θέμα. Δεν μπορείς να κάνεις επέμβαση γιατί στο ζητά ο γκόμενός σου. Δεν μπορείς να πας στον άλλο κόσμο και να ξαναγυρίσεις για να βγάλεις περισσότερα λεφτά. Πας για επέμβαση όταν ξυπνησεις μια μέρα και πεις «αν ξαναδώ αυτό το πράγμα πάνω μου, εγώ θ’ αυτοκτονήσω’.
Δέκα χρόνια ήσουν στην επαρχία. Υπάρχει διαφορά στους άντρες εκεί και εδώ;
Ναι, υπάρχει μικρή διαφορά. Είναι πιο ‘άντρες’ αν θες να βάλουμε ταμπέλες. Στην επαρχία όμως έχω δει πιο έντονα πράγματα, πιο ‘διαστροφικά’. Όπως το περιστατικό που αναφέρω στο βιβλίο: ο νεαρός που έκανε στοματικό μόνος του. Πολλή ουρολαγνεία. Υπάρχει βέβαια χρονική διαφορά, γιατί στην επαρχία δούλευα δεκαετία του ’90. Περίμενα στην Αθήνα τα πράγματα να ήταν πιο χυδαία, όμως δεν ήταν. Εκτός από την μη-χρήση προφυλακτικού. Αυτό με έκανε έξαλλη πάντα. Ακόμη μετά από όλο αυτό το ντόρο που έγινε, με παίρνουν τηλέφωνο από τις αγγελίες και μου ζητάνε σεξ χωρίς προφυλακτικό. Αρνούμαι, μου ’ρχεται να τους βρίσω. Μου λένε ‘έλα μωρέ, με το στοματικό δεν κολλάει’. Η κακή παιδεία φταίει. Εδώ έχουμε ακόμα δασκάλους στα σχολεία που διδάσκουν θρησκευτικά. Τα παιδιά δεν ξέρουν να βάζουν προφυλακτικό. Αυτό θα ήταν ένα πολύ διασκεδαστικό μάθημα στο σχολείο. Από το να μαθαίνεις πώς ο Κωνσταντίνος και η Ελένη έγιναν Άγιοι, ε, ας μάθουν αυτό, που αλλάζει και την κοινωνία. Αν μάθαιναν πριν είκοσι χρόνια στα σχολεία τι είναι το προφυλακτικό δεν θα είχαμε τέτοια έξαρση του ΑΙDS.
Τι είναι αυτό που αλλάζει την αίσθηση στο πληρωμένο σεξ;
Στο πληρωμένο ο άντρας νοιώθει πιο πολύ κυρίαρχος και δεν κρατάει τα προσχήματα. Σε μια κοπέλα που θα γνωρισει και θα κάνουν σεξ μπορεί κάποια ιδιαιτερότητά του να μην τη βγάλει, για να μην φάει άκυρο. Η πουτάνα, σπάνια θα πει όχι.
Τι είναι ο έρωτας, Άννα;
Ο έρωτας είναι μια κίνηση προς την αλήθεια. Αλίμονο αν δεν υπήρχε. Ο έρωτας είναι η ζωή. Και πιστεύω ότι ο έρωτας έχει πιο πολλή κάβλα από το σεξ. Ο έρωτας έχει πάντα τον πόνο μέσα του. Ένα μήνυμα να αργήσει να σου στείλει, δύο ώρες να μην θυμηθεί κάτι σημαντικό για σένα και στεναχωριέσαι, πονάς. Έχει λαχτάρα, έχει υγρά ο έρωτας. Έχει δάκρυα, έχει ιδρώτα, έχει φλόκια. Μπορώ να καβλώσω απεριόριστα αν είμαι ερωτευμένη με κάποιον, κοιτώντας τον απλά στα μάτια, ενώ κάνουμε σεξ. Είναι πολύ καβλωτικό να βλέπεις την επιθυμία στα μάτια του άλλου. Επειδή έχω γνωρίσει την πλευρά του σκληρού σεξ, ξέρω να το διαχωρίζω απ’ τον έρωτα. Έχω κάνει όμως και ‘πληρωμένο’ έρωτα, όπου έχω ερωτευτεί για πέντε λεπτά. Συμβαίνει αυτό. Έχω περάσει απίστευτες ερωτικές στιγμές μέσα σε μπουρδέλο, τις καλύτερες τις ζωής μου. Μου έχει τύχει και τότε είναι που εκμεταλλεύομαι το ‘τερπόν μετά του οφελίμου’.
Και δεν ήθελες μετά να τον ξαναδείς;
Θα ήθελα να τον ξαναδώ, ναι, περίμενα πότε θα ξανάρθει, είμαι τόσο περήφανη, όμως, που ποτέ δεν θα του το ’λεγα. Αρκετές φορές από αυτές, εξελίχθηκε σε μια παραπάνω σχέση μεταξύ μας, που όμως ποτέ δεν λειτουργούσε τόσο καλά όσο εκείνη την πρώτη φορά στο μπουρδέλο. Στο πληρωμένο σεξ έχεις μια εικόνα για το τι θα συμβεί, λειτουργείς ρομποτικά. Ανοίγεις την πόρτα, περιμένεις να δεις έναν ξαπλωμένο άντρα στο κρεβάτι, κι αν δεν είναι ξαπλωμένος ξέρεις ότι κάτι δεν πάει καλά. Όταν, μάλιστα, θα σου ζητήσει κάτι παραπάνω από αυτά που κάνεις συνήθως, εκεί βραχυκυκλώνεις, γιατί έχεις μάθει να λειτουργείς ρομποτικά. Φαντάσου, λοιπόν, τι σου συμβαίνει αν σου αρέσει ο άλλος! Ο κεραυνοβόλος έρωτας, σαν τον κεραυνό, είναι στιγμιαίος. Έρχεται απρόσμενα και φεύγει. Είναι περίεργο γιατί, όταν μπαίνεις στο δωμάτιο μετά από είκοσι/πενήντα/ογδόντα άτομα και βλέπεις κάποιον που σου κάνει κλικ είναι σαν να παθαίνεις σοκ, κάτι συμβαίνει. Αυτό που σε επαναφέρει στη πραγματικότητα είναι όταν μετά από είκοσι λεπτά σου χτυπήσουν την πόρτα επειδή έχεις αργήσει. Όμως δεν είσαι πουτάνα εκείνη τη στιγμή, έχεις ξεφύγει.
Ξεχωρίζεις το πληρωμένο σεξ από αυτό που κάνεις στη προσωπική σου ζωή;
Ναι, γιατί όταν κάνω σεξ στην προσωπική μου ζωή υπάρχει σκέψη και προσποίηση. Πάντα προσποιούμαι, επειδή θέλω να δείξω στον άλλο τον καλύτερό μου εαυτό. Ειδικά αν ερωτευτούμε, προσπαθούμε να γοητεύσουμε και να ικανοποιήσουμε το άτομο αυτό.
Μπορείς να μείνεις πιστή σε έναν άντρα;
Εγώ μπορώ, οι άντρες με τίποτα. Το έχω κάνει επιστήμη το κέρατο. Σίγουρα έχω φάει κέρατα στη ζωή μου, αλλά δεν τα έχω ανακαλύψει. Μετά το κέρατο όμως, που έφαγα και το ανακάλυψα, έχω εντρυφίσει στο θέμα. Ρώτησα τόσους άντρες και όλοι ισχυρίζονται το ίδιο πράγμα: άλλο το πήδημα, άλλο το αίσθημα.Είχα πάντα αυτή τη γυναικουλίστικη παιδική απορία, «πώς μπορείς να μ’ αγαπάς και να με ποθείς και, αφού κάνουμε έρωτα, να πας και με μια άλλη;».
Πώς ένοιωσες όταν ανακάλυψες το κέρατο;
Προδοσία πρώτα απ όλα. Που είναι το χειρότερο που μπορεί να νοιώσει κανείς. Νόμιζα πως τον συγχώρεσα. Έμεινα μαζί του ενάμιση χρόνο και του γάμησα τα πρέκια. Όχι επίτηδες, έτσι μου βγήκε. Έπρεπε να είχα φύγει, το κατάλαβα μετά. Τον γέμισα άλλα δέκα κόμπλεξ, απ’ αυτά που ήδη είχε, τον ευνούχισα ακόμα περισσότερο. Γιατί δεν μπορούσα να πιστέψω πώς ήταν δυνατόν ενώ αγαπάς εμένα που σου δίνω τα πάντα απ τον εαυτό μου και την ψυχή μου, να τολμήσεις να πας με κάποια άλλη. Και ακόμα υπάρχει στη ζωή μου. Η μόνη στιγμή που είναι αληθινός ο άντρας είναι όταν κάνει σεξ. Γι’ αυτό η πορνεία ήταν πάντα τόσο σημαντική, γιατί κατά τη διάκρεια του σεξ ο άντρας είναι αυθεντικός. Αφού πληρώνει, κάνει αυτό που πραγματικά θέλει. Όπως πας σε ένα καλό εστιατόριο και θες το φαγητό να είναι νόστιμο, έτσι και όταν πληρώνεις μια πόρνη θες το γαμήσι να είναι καλό. Δεν φταίει όμως η πουτάνα γι’ αυτό. Μια πουτάνα είναι καλή ως έχει: ανοιχτά πόδια και ωραίο βυζί. Οι επιλογές του άντρα απέναντι στην κοπέλα θα την κάνουν κακή επαγγελματία. Ο άντρας δεν θα είναι ευχαριστημένος με την πόρνη, επειδή θα έχει θέμα με τον εαυτό του.
Πώς είναι μια κακή πουτάνα;
Μια κακή πουτάνα θα πει «μη με πιάνεις εδώ, θα πέσει το στήθος μου». Μια καλή πουτάνα θα σε αφήσει ελεύθερο, με τα όρια που θα έχει στο κεφάλι της και όταν ξεπερνάς αυτά τα όρια θα σε σταματήσει με ωραίο τρόπο. Θα σου πει «μη σε παρακαλώ, δεν φιλάω στο στόμα».
Γιατί δεν φιλούν στο στόμα;
Είναι λογικό δεν μπορείς να φιλάς πενήντα άτομα τη μέρα. Είναι άγραφος νόμος ότι δεν επιτρέπεται να φιλούν οι πουτάνες, εγώ όμως έχω φιλήσει. Τα πεντάλεπτα εκείνα που ερωτευόμουν με πελάτες, τους φιλούσα στο στόμα.
Στο βιβλίο μου έκανε μεγάλη εντύπωση που γράφεις ότι όταν άρχιζες να αισθάνεσαι κάτι για τον άλλο, τον χώριζες. Δεν είναι αυτοκαταστροφικό αυτό;
Στη ζωή μου χώριζα πριν αφήσω τον έρωτα να έρθει. Ήταν άμυνα, προφύλαξη. Ενοχή μην καταστρέψω τη ζωή του άλλου. Πονάει πιο πολύ όταν είσαι εσύ αυτός που φεύγεις πρώτος. Οφείλω ως υπεύθυνος άνθρωπος να ανοίξω τα μάτια του άλλου, αν δεν ξέρει πού θα τον οδηγήσει αυτή η σχέση. Έχω, επίσης, το κόλλημα ότι δεν θέλω να κάνω σχέσεις με ανθρώπους του περίγυρού μου που ασχολούνται μόνο με transgender, δεν μου αρέσει. Ίσως να ακούγεται λίγο μειωτικό, ακόμα και για μένα. Όμως δεν έχω βρει γκόμενο από τις Κούκλες. Θέλω στρέιτ καθαρά τον άλλο, γιατί αισθάνομαι στρέιτ και εγώ.
Έχεις βρει αυτό που ψάχνεις;
Ίσως να βρήκα τον κατάλληλο άνδρα, αλλά να μην τον άφησα να μου το δείξει. Αυτή η αμφιβολία θα με τρώει μέχρι να πεθάνω. Από την άλλη, έχουν βρεθεί άντρες που ήθελαν να περάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους μαζί μου, αλλά δεν ήμουν ερωτευμένη εγώ. Αν έμενα, θα ήμουνα δυο φορές πουτάνα, πουτάνα και στη ζωή. Κάτι που ίσως κάνουν οι περισσότερες γυναίκες, να μένουν με ανθρώπους που δεν ερωτεύονται. Έχω τέτοιες φίλες transgender που μου λένε ότι περνάνε υπέροχα και παίρνουν και τα Armani τους. Εγώ, όμως, δεν είμαι αυτό. Λάθος μου, ίσως, αλλά αν δεν έχω γεννηθεί σε λάθος κόσμο, κάτι με καταδιώκει από άλλη ζωή.
Ο έρωτας προκύπτει απ’ την αρχή ή μπορεί να έρθει στην πορεία;
Έρχεται εκτίμηση, έρχεται αγάπη, σεβασμός. Όμως όχι έρωτας. Ο έρωτας ή θα σου ’ρθει την πρώτη εβδομάδα ή δεν θα ’ρθει ποτέ.
ough
